Бауыржан Исламхан: «Андрес Иньестаға ұқсағым келеді»
- Бауыржан, Ресей жерінде доп теуіп жүріп, Қазақстанды, отбасыңды сағындың ба?
– Әрине. Елге оралғаныма өте қуаныштымын. Отанымды да, отбасымды да қатты сағындым. Елге келіп, ағайын-туыстарыммен, достарыммен жолықтым. Енді міне, сағынышым басылғандай.
– Бүгінде сен Қазақстан жастар құрамасының сапында Болгарияға қарсы дайындалып жатырсың. Алдағы ойын туралы өз ойыңды айта кетсең...
– Негізі біз достастық Кубогінде Болгария құрамасымен екі кездесу өткізген болатынбыз. Өкінішке орай, ол екі кездесуде ұтылдық. Сол үшін де алдағы кездесуде болгарлардан есе қайтаруға бар күшімізді саламыз.
– Сен Ресейдің ортаңқол командаларыңның бірі «Кубаньда» тер төгіп жүрсің. Ол жаққа үйренісіп үлгердің бе?
– Шыны керек, алғашында қиын болды. Өзге ел. Өзге менталитет. Өзге адамдар. Бірақ адамның басына салса, кез келген жағдайға үйреніп кетеді ғой. Мен де үйрендім. Менің «Кубаньға» ауысуыма басында ата-анам қарсы болған еді. Дейтұрғанмен, шеберлігімді арттыру үшін міндетті түрде басқа біріншілікке ауысым керек болды. Бүгінде ата-анам да, мен де бұл жағдайға үйресіп кеттік.
– Красноярға бардың. Жарақатыңнан айығып, толыққанды жаттығу жасап жүрсің. Десе де, сен әлі де болса «Кубаньның» негізгі құрамында алаңға шықпадың. Бұл жерде команданың бас бапкері Леонид Кучкаға ренжіген кезің болды ма?
– Жоқ. Бас бапкерге деген ешқандай ренішім жоқ. Жаттығуларда өзімді жақсы қырымнан көрсетсем, негізгі құрамға ілігемін деп ойламын. Жалпы, бәрі өз уақытымен болады ғой.
– Бауыржан, Ресей біріншілігі мен Қазақстан біріншілігінде қандай айырмашылық байқадың?
– Ресей футболының біздің елдегі футболға қарағанда деңгейі жоғары. Оны мойындау керек. Ол жақта ойын өте жылдам қарқында өтеді. Футболшылардың да деңгейі жоғары.
– «Таразда» ойнап жүргеніңде ата-анаңмен бірге тұратынсың. Ал қазір Ресейде ата-анаң қасыңда емес. Жалғыз тұру қиын шығар?
– Оңай деп айта алмаймын. Бірақ үйреніп қалдым.
– Тағамдарды өзің әзірлейсің бе?
– Иә. Кейде асханалардан тамақтанамын.
– «Кубань» ұжымында шет елден келген ойыншылар көп. Бұл тұрғыда командаға сен қосылғанда қалай қарсы алды?
– Жалпы команда мені жақсы қарсы алды. Алғашында менің қайдан келгенімді ешкім де білмей қалды. Командаға қайдан қосылды дегендері де болды. Қазір барлық ойыншылармен доспыз.
– Команда қатарында ең жақын досың кім?
– «Кубаньның» үшінші қақпашысы - Эдуард Байчора.
– Ұмытып бара жатырмын, «Кубаньның» Еуропа Лигасына шыққанымен құттықтаймын. Енді сен алдағы уақытта Еуропа Лигасының топтық кезеңінде доп тепкен алғашқы қазақ футболшысы болатын шығарсың.
– Көп рақмет. Еуропа Лигасы туралы келер маусымда сөйлесейік. Өйткені, қазір мен де, команда да демалыстамыз.
– Краснодар қаласы қалай? Саған ұнады ма?
– Өте әдемі қала. Маған ұнады. Тұрғындары да, ауа-райы да жақсы.
– Соңғы кездері сен тер төккен «Тараз» командасында дағдарыс болып жатқан секілді. Турнирлік кестенің де соңғы жағында. Сенің ойыңша, бұл сәтсіздік немен байланысты?
– Нақты бір себебі бар деп айта алмаймын. Шыны керек, негізі мен бұл сұраққа жауап бермеймін. Жауап беруге хақым да жоқ.
– Ойыншы емес, футбол жанкүйері ретінде қай командаға жанкүйерсің?
– Нақты мынау команда деп айта алмаймын. Маған негізі «Барселонаның» ойын мәнері ұнайды.
– Ал футболдағы үлгі тұтатын ойыншың кім?
– Андрес Иньестаның ойын мәнері қатты ұнайды. Алаңда мен сол ойыншы секілі қимылдағым келеді. Ол дер кезінде пасты да береді, қақпаға соққы да жасай алады. Сонымен қатар, алаңды тамаша көре алады.
– Қазақстанда да, Ресейде де сені көбісі "Батори" деп атайды екен. Неге олай атайды?
– Иә, көп дастарым, командаластарым, тіпті ата-анам да солай атайды. Олай атауының бір себебі бар. Бірақ ол құпия болып қалсын.
– Әңгімеңе рақмет!
Сұхбаттасқан: Уалихан Қосанбай
Сурет: Жеке мұрағаттан